4Daagse.

Deze dagen weer eens een 4Daagse gelopen/gerend: 4 keer dezelfde afstand en route (Schie-Maas-Euromast): 4 x 33,5 km. = 134 km. in totaal 14 uur en 27 minuten (gemiddeld 9,29 km/u). Dat is 2 minuten langer dan dezelfde 4Daagse in november vorig jaar.

Dag 1 ging redelijk snel (tijd 3:30:12) want ik was goed uitgerust ook al liep ik 12 dagen eerder een Ultra naar Breukelen (zie eerdere post).
Hier zijn de gegevens en route van dag 1 van mijn Garmin.
(Klik rechtsboven op de Garmin-pagina op 'Bestemming' om naar de andere 3 dagen te gaan).

Dag 2 was een gemiddelde dag (tijd 3:34:19).

Dag 3 was zwaar, ging traag en heb ik redelijk wat gewandeld (tijd 3:43:58). De dag te voren ging ik na de run met de fiets naar Rotterdam en was ik laat thuis. Ik had daardoor kort geslapen en niet voldoende rust gehad. Dat scheelt dus aanmerkelijk in de prestatie. Ik kreeg tijdens de run en daarna echter steeds meer pijn in mijn linker voet. 's Avonds ben ik daarom maar weer eens met ijs in de weer geweest. Helpt echt goed. En bijtijds naar bed.
Dag 4 ging verrassend goed. Beter dan ik had gedacht (tijd 3:38:13). Ook geen last van mijn voet. De laatste 38 minuten gingen snel: zelfs nog met 9,7 km/u. Wow!

De eerste drie dagen liep ik op Saucony Mirage (heeft 4 mm. drop (voor insiders)) en de 4e dag i.v.m. mijn voet op Saucony Triumph (8 mm. drop).

Het weer was alle dagen goed: droog en niet koud of warm. Soms bewolkt, soms flink wat zon. (Een paar graden meer zou voor mij al te warm worden).
Verder was het alle dagen droog en stond er geen harde wind.
Ik liep in korte broek en 'n half uurtje na de start kon mijn jasje al uit en liep ik in een T-shirtje met korte mouwen . Lekker voorjaar!

Kortom: Als ik tussendoor goed uitrust is zo'n 4Daagse goed te doen. En volgens mij ben ik weer wat sterker geworden.

Heb ik verder eigenlijk nog wat meegemaakt onderweg? Eigenlijk niet.
Of het moeten een paar bij elkaar horende zeer vervelende loslopende honden zijn geweest die rondom me heen sprongen en flink blaften. Uit voorzorg bleef ik stilstaan, voorzichtig en een beetje bang, je weet maar nooit met die (rot)beesten, voor je het weet beginnen ze te happen en ze fokken elkaar op. Er was verder niemand te zien. Gelukkig was uiteindelijk 'de baas' verderop die ze terug riep.
Ook werd ik bijna een keer omver gereden door zo'n ligfietser die zijn fiets tot 'race-auto' had omgebouwd. 'n Knalgeel gevaarte. Onhoorbaar en loeihard, als een flits ging ie rakelings voorbij. Ja, het avontuur bestaat....

En ik heb de eerste lammetjes in de wei gezien, zwarte, langs de Hofweg.

Tot zo ver maar weer.